Χριστίνη Παρασκευάκη

ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ

(Ν.D.I.)Παρεμβαίνουσα μη Κατευθυντική Ψυχοθεραπεία και εμψύχωση ομάδων 

ΟΜΑΔΕΣ- ΑΤΟΜΙΚΕΣ-ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑΣ, ΠΡΟΣΩΠΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ

ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ - ΒΙΩΜΑΤΙΚΑ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ

Η NDI εφαρμόζει την 'επικέντρωση στην επιθυμία', με τις διάφορες 'τεχνικές ανάδυσης επιθυμιών', που βοηθούν το άτομο να γνωρίσει ποιες είναι οι επιθυμίες του και στη συνέχεια να τις πραγματοποιήσει.

Χρησιμοποιεί τις αρχές του Carl Rogers:
'συνοδεία', 'αποδοχή', 'ενσυναίσθηση', 'ενεργητική ακρόαση', 'αυθεντικότητα του θεραπευτή'.
Επιπλέον δίνει τη δυνατότητα στο θεραπευτή/εμψυχωτή να παρεμβαίνει, προτείνοντας δράσεις που σκοπό έχουν να διευκολύνουν την εμβάθυνση και τον εμπλουτισμό του προσωπικού βιώματος προς την κατεύθυνση των επιθυμιών του ατόμου ή της ομάδας. Οι προτάσεις αυτές πηγάζουν από
δοκιμασμένες τεχνικές έκφρασης, επικοινωνίας, συγκινησιακές, δόμησης σχέσεων, αυτοματισμού κ.ά., όπως είναι η Gestalt, η Βιοενέργεια, το Ψυχόδραμα, Αυτόματη γραφή, Αυθόρμητο θέατρο, Μάσκες, Art therapy κ.ά.

Μέσα απο ατομικές συνεδρίες ή μικρές ομάδες ανακαλύπτουμε καινούριους τρόπους διαχείρησης δύσκολων συναισθημάτων ή/και καταστάσεων. Αναγνωρίζουμε την συμπεριφορά μας στη σχέση με τον Εαυτό μας και τους άλλους. Αναπτύσουμε τη σχέση με το σώμα μας. Έρχόμαστε σε επαφή με τις βαθύτερες επιθυμίες μας, τις ικανότητες μας και τη συναισθηματική νοημοσύνη μας

Η Παρεμβαίνουσα Μη-Κατευθυντικότητα είναι θεωρία κατανόησης των ανθρωπίνων λειτουργιών σε ψυχολογικό, θεσμικό και κοινωνικό επίπεδο και συγχρόνως μέθοδος διευκόλυνσης της πορείας μάθησης και ανάπτυξης. Πρόκειται για θεωρία που επεξεργάζεται ο Γάλλος καθηγητής Μichel Lobrot από τα μέσα της δεκαετίας του ΄60 και την ολοκληρώνει, στις βασικές της αρχές, περί τα τέλη της δεκαετίας του ΄80. Αναφέρεται τόσο σε διεργασίες ζωής, αγωγής και εκπαίδευσης, όσο και σε διεργασίες αντιμετώπισης δυσκολιών και ψυχοθεραπείας. Ουσιαστικά, πρόκειται για φιλοσοφία του ανθρώπου και των σχέσεών του, για αντίληψη και στάση ζωής που βασίζεται στο σεβασμό της αυτονομίας και της ελευθερίας του εαυτού και του άλλου, ανεξαρτήτως ηλικίας, φύλου, προσωπικών και κοινωνικών χαρακτηριστικών και ιδιαιτεροτήτων.Βασικό της ενδιαφέρον είναι η διαμόρφωση του ψυχικού κόσμου και ο εμπλουτισμός του μέσω βιωμάτων, δηλαδή μέσω εμπειριών που αγγίζουν και συγκινούν, που ανταποκρίνονται σε ανάγκες και ενδιαφέροντα του υποκειμένου και έτσι δημιουργούν επιθυμίες και αποκτώνται γνώσεις, ικανότητες, δεξιότητες. Πρωταρχικός στόχος της NDI δεν είναι η θεραπεία αλλά η διεύρυνση και ο εμπλουτισμός του ψυχικού κόσμου. Ακόμη και στις πιο βαριές περιπτώσεις που χρήζουν συστηματικής θεραπείας, η NDI, δίχως να υποτιμά τα μέσα και τις θεραπευτικές παρεμβάσεις που απαιτούνται, επικεντρώνεται στο εδώ και τώρα του υποκειμένου, το ακούει, το συνοδεύει, συμπάσχει και μοιράζεται την εμπειρία του, οποιαδήποτε και αν είναι αυτή. Αυτό διαπιστώνουμε ότι διακόπτει τον ατέρμονα κύκλο της προοδευτικής απομόνωσης του υποκειμένου και επιτρέπει το μοίρασμα, την επικοινωνία, την κίνηση, εκεί που κυριαρχούσε ο φόβος, η αγωνία, η ακινησία. 

Η οπτική αυτή της διαμόρφωσης και του εμπλουτισμού του ψυχικού κόσμου καθιστά την NDI ιδιαίτερα κατάλληλη και αποτελεσματική για το σύγχρονο σχολείο, την αγωγή, την πρόληψη και την παιδεία γενικότερα. Εκεί που κυριαρχεί ο ερήμην των μαθητών προγραμματισμός (αναλυτικά προγράμματα, σχολικά εγχειρίδια κ.ά.), η NDI προτείνει τις βασικές της αρχές: την επικέντρωση στον άλλο, στο παιδί και στον ενήλικα και στην ακρόαση της επιθυμίας τους..